Elf weken! Ik heb het net even geteld en ik zit alweer elf weken iedere werkdag in de trein naar Amsterdam, loop door de kleine steegjes langs de toeristenkaaswinkels, de banketbakker, de Vlaamse friettent, de boetiekjes en de coffeeshops tot ik bij het trappetje ben van de imposante voordeur van mijn stageplek.
Amsterdam. Ik kijk nog steeds vol verwondering naar de vreemde mensenmassa die zich hier dagelijks door de stad beweegt. De zakenlieden, de überhippe studenten, de winkel- en attractie-eigenaren en natuurlijk de toeristen. Het is echt een kunst om je hier van A naar B te verplaatsen zonder tegen iemand op te lopen. Toeristen kiezen altijd de meest onhandige plek om abrupt te blijven staan omdat ze alwéér een smal grachtenpand zien, of een kaaswinkel, of een bruggetje, of…
Meestal is de enige oplossing om uit te wijken op straat, waar je vervolgens bijna overhoop gereden wordt door roekeloze fietsers en automobilisten. Niemand die hier nog stopt voor voetgangers. Hetzelfde geldt trouwens voor alle studenten en zakenlieden, die lopen ook gewoon recht door je heen als je niet uitkijkt.
Afgezien daarvan ben ik intussen wel gewend aan mijn nieuwe routine. Ik schrijf wekelijks een aantal nieuwsberichten over medische onderzoeken, ga zo nu en dan naar een medisch congres om verslag te doen en interview de artsen of onderzoekers die betrokken zijn geweest bij interessante studies (hier de nieuwsblog voor wie een kijkje wil nemen). Verder mag ik ook af en toe helpen om folders drukklaar te maken in InDesign en ben ik betrokken bij het vullen van een nieuwe website. Veel afwisselender kan het volgens mij niet.
Maar waar ik misschien nog het meest van leer, zijn de gesprekken met mensen van de sales- en marketingafdeling, de strategiemeetings en het bedrijfsleven op zich. Ik had echt geen idee wat deze wereld vol targets en klanten inhield. De begrippen ‘user stories’, ‘SEO schrijven’, ‘SMART criteria’, ‘USP’, ‘KPI’ en ‘look en feel’ vliegen je hier om de oren. Met één belletje kan een deal met meerdere nullen achter de komma gesloten of juist misgelopen worden. Je hoort gewoon hoe de persoon aan de andere kant van de lijn bewerkt wordt met mooie beloftes en vleierijen. “Weet je wat Marloes? Mag ik Marloes zeggen? We gaan dit helemaal voor jullie regelen…” Er gaat een wereld voor je open.