Als derdejaars bachelorstudente liep ik een paar jaar terug Rijkswaterstaat binnen om een jaar duaal ervaring op te doen. Er vielen me veel dingen op, maar om één ding bleef ik me dag in dag uit verbazen: er werd gebruik gemaakt van Windows2000. Windows2000. Dat voelt alsof je gewend bent vanuit je luie stoel de mooiste goals te maken met FIFA 2014 en plots op het echte gras wordt gezet: je snapt hoe het spel werkt, maar het kost veel meer moeite je doel te bereiken. Het jaar daarop werkte ik bij een gemeente en ervoer hetzelfde; mijn collega’s vonden het ook helemaal niet noodzakelijk om ‘met de tijd mee te gaan’. Dan ben je plots niet alleen op het gras gezet, maar moet je ook samenspelen met collega’s die de juiste handelingen niet weten en ook niet geïnteresseerd zijn in het leren van die handelingen.
Nu zou ik mijn blik enkel op de organisatie kunnen richten en op basis van mijn vakken gericht op Verandermanagement kunnen concluderen dat een grote, logge organisatie als een ministerie soms jaren nodig heeft een verandering door te voeren. Maar aangezien ik ook leer een zaak van meerdere kanten te bekijken, werp ik mijn blik ook op de aanvoer van verse medewerkers van die ministeries en gemeenten. En dan kom ik al snel uit bij mijzelf en medestudenten. Want weten wij, studenten Bestuurskunde (Public Administration), nu eigenlijk welke trends in de praktijk zichtbaar zijn als we de meeste zaken vanuit boeken en passief vanachter de computer moeten verklaren? Jammer te horen dat veel medestudenten van mij pas in deze Master en door werkende medestudenten meer in aanraking zijn gekomen met de praktijk en hierdoor de theorie in een ander perspectief plaatsen.
Ontwikkelingen in de Bestuurskundige praktijk gaan vaak langzamer dan ontwikkelingen in de maatschappij, maar sneller dan de wetenschap en het onderwijscurriculum zich ontwikkelen. Bevinden we ons bijvoorbeeld nog in de ontkenningsfase dat technische wetenschappen en de Bestuurskunde steeds dichter tegen elkaar aan schuren? Dat cybersecurity van wezenlijk belang is voor het hedendaags goed besturen van een publieke organisatie? Barricaderen universiteiten de deuren naar een verandering met alle regels en rompslomp van organisaties als de NVAO, de accreditatieorganisatie? Misschien is het noodzaak om van binnenuit dan het licht te werpen op veranderingen. Een aanpassing van het curriculum? Niet per se. Maar wel als student veel meer met de studieboeken in de hand naar buiten. Zo leert een organisatie als een ministerie, een semipublieke organisatie of consultancybureau wie er binnenkort met welke vaardigheden bij hem voor een baan op de stoep staat en leert de student de trends in de praktijk kennen en theorie plaatsen in dit perspectief. Win – win toch? Tijd voor Bestuurskundige (r)evolutie?
