Die rechtenstudenten ook altijd. Ze zijn arrogant, irritant, harteloos en te veel met hun CV bezig. Oh, en dat terwijl ze alleen maar rechten zijn gaan studeren omdat ze niets anders konden bedenken. Maar klopt dit beeld wel of zijn het slechts vooroordelen?

Tja, het blijkt maar weer dat het leven van rechtenstudenten niet altijd even makkelijk is. We krijgen dagelijks te maken met vele misvattingen, soms zonder dat we het zelf door hebben.

Een bezorgde dame keek me vanochtend met opgetrokken wenkbrauwen aan toen ze zag dat ik geen jas aanhad. “Heb je het niet koud dan?”

“Juristen hebben geen ziel, dus we kunnen het ook nooit koud krijgen.”

Dat was natuurlijk een grapje (mocht dat nog niet duidelijk genoeg zijn), maar eigenlijk doe ik er dus gewoon keihard aan mee om die misvattingen in leven te houden.

 

Waarom Rechten?

De blog van Stephanie over het imago van de psychologiestudent heeft me geïnspireerd om iets over de vooroordelen en misvattingen over rechtenstudenten te schrijven. Helaas denken veel mensen dat Rechten ook zo’n last minute studie is. Een studie die alleen maar wordt gekozen omdat de student in kwestie niet weet wat hij of zij anders moet gaan doen met z’n leven. Ik kan het ze niet echt kwalijk nemen; ik was een van de bijna 1200 leerlingen die aan een rechtenopleiding in Leiden begon. Aan het eind van het jaar waren er van die 1200 leerlingen misschien maar 700 tot 800 over. Het zou natuurlijk kunnen dat de afvallers mensen zijn geweest die voor Rechtsgeleerdheid hebben gekozen zonder het echt te willen.

Zelf heb ik voor Rechten gekozen, omdat dit me het meest aantrok, op Geneeskunde na. Ik wilde van kleins af aan dokter worden, maar toen ik in de derde klas nog steeds niet tegen bloed kon, heb ik ingezien dat Rechten toch beter bij me zou passen. Het klinkt misschien als twee hele verschillende dingen, maar beide studies bevatten elementen waar ik meer van wilde ontdekken. Ik ben wel blij met mijn keuze.

 

‘Positieve’ misvattingen over rechtenstudenten

Die misvattingen kunnen gelukkig ook wel grappig zijn. En dat mensen een bepaald beeld over rechtenstudenten hebben, werkt soms juist in mijn voordeel. In sommige culturen heb je bijvoorbeeld als rechtenstudent een hoge status, dus dan is het fijn als je serieus wordt genomen en als mensen veel respect voor je hebben.

Soms denken mensen ook meteen dat je rijk bent. Het is namelijk een beetje een ongeschreven regel dat je er altijd tiptop bij moet lopen. Bij één van mijn stages werd dat zelfs nadrukkelijk gevraagd, omdat je dan toch het gezicht bent van die organisatie. Een oud klasgenootje van mij studeert pedagogiek en zij merkte op dat je zo kunt zien wie er rechtenstudent is en wie pedagogiek studeert, omdat de eerste groep ‘overdressed’ is en de tweede groep ‘nog net niet in hun pyjama rondloopt’.

Het grappige is wel dat wanneer je om je heen kijkt op het KOG, de rechtenfaculteit, je vaak ziet dat de studenten echt op elkaar beginnen te lijken. Ze hebben vaak dezelfde soort kleding en haar.

 

Typische vragen aan rechtenstudenten

Ik ben vast niet de enige die keer op keer dezelfde soort vragen krijgt voorgeschoteld van vrienden, familieleden of collega’s die geen Rechten studeren. De meeste gesprekken beginnen dan ongeveer zo: ‘Ik hoorde dat jij Rechten doet. Nou, dan weet jij waarschijnlijk vast wel hoe ik [een ingewikkeld probleem] moet oplossen, want Rechtenstudenten moeten toch altijd alle wetten uit hun hoofd leren?’

Nou, nee. Heb je wel eens gezien hoe dik die wettenbundels zijn? En het is niet bepaald in Harry Potter-stijl geschreven. Je hoeft dus gelukkig niet net als bij Grieks en Latijn hele teksten in je hoofd te stampen, maar je moet natuurlijk wel weten waar je een bepaald artikel kunt vinden.

Het is wel opvallend dat veel mensen niet weten dat er verschillende rechtsgebieden bestaan. Het komt eigenlijk maar weinig voor dat iemand een expert is in alle gebieden, van Europees recht tot aan staats- en bestuursrecht. Want ja, het recht is meer dan alleen strafrecht.

Wat de laatste tijd ook een veel voorkomend onderwerp is, is de hoogte van een straf die de rechter oplegt. Vooral in de kroeg is dit een populair gespreksonderwerp. Iedereen kijkt dan neer op al die lage straffen die worden gegeven, terwijl Nederland in werkelijkheid een van de hoogste straffen uitdeelt in Europa.

 

‘Typische’ aparte appjes aan Rechtenstudenten

Laatst kreeg ik een random appje over of een beveiliger je wel zomaar zonder reden mag fouilleren als je langsloopt. Weer een andere keer vroeg iemand hoe het wettelijk geregeld is dat je geen hond in de magnetron mag stoppen. Ik kijk er eigenlijk niet eens meer van op, want het hoort er allemaal bij. Dus zo’n studie houdt mij in ieder geval wel scherp.

hond rechten

Misschien voel je je door onze tiptop verschijning ietwat geïntimideerd, maar wij zijn ook maar mensen. Wees dus vooral niet bang om een rechtenstudent aan te spreken als je er één ziet! We don’t bite. (Artikel 6:162 van het Burgerlijk Wetboek legt uit waarom dat een slecht idee is.)

Wat zijn de meest voorkomende vragen of misvattingen over jouw studie? Laat het ons weten!