Het is de internationale introductie week in Leiden (OWL) en ik zit met ontelbare andere mensen in de kerk als ik hoor: “Ladies and gentlemen, let me introduce to you: the board of ISN 2016/2017″. Mijn hart bonkt als ik met mijn bestuursgenoten naar het podium loop. Ik ga voor het katheder staan en neem de situatie in me op: links, rechts en voor me zitten zo’n 500 mensen, gezamenlijk zijn het ongeveer 1500, en ze wachten op mij. Ik neem diep adem, glimlach en ik voel al mijn zenuwen van me afglijden. Zelfverzekerd begin ik mijn presentatie:“Hello everybody, and welcome to the Orientation Week”. Zeven minuten later is mijn presentatie klaar en ontvang ik applaus van zo’n 1500 mensen. Fantastisch. Echt, fantastisch. Dit is het begin van een van de drukste weken van mijn leven, en ik ben 100% eerlijk als ik zeg dat presenteren voor 1500 mensen voor mij een van de makkelijkste taken van de week was.
Als nieuw bestuur zijn wij toch wel een beetje met onze neus in de boter gevallen. Het organiseren van een deel van de introductieweek voor 1200 mensen is, hoe goed je je ook voorbereidt, toch een redelijke uitdaging. Hoe goed we ook voorbereid waren op deze week, er ging toch wel het een en ander niet volgens plan. Op maandag 17:00 hoorden we bijvoorbeeld dat de kroegen voor de “social drinks” voor die avond niet bevestigd waren (terwijl 1200 mensen verwachtten dat ze daar om 20:00 gewoon heen konden). Mijn stresslevel was op dit moment redelijk hoog, maar na een kort rondje door Leiden, de hulp van het oude bestuur en de kroegen in kwestie, is alles nog helemaal goed gekomen.
De rest van de week maakten we bijna elke avond vergelijkbare dingen mee, maar hoe kan het ook anders als je een pubquiz (dinsdag), een International Party (woensdag), een cocktailavond (donderdag) en een ontzettend groot feest met rond de 1000 mensen organiseert (vrijdag). Er zijn zoveel factoren en mensen waar we van afhankelijk waren dat ik vooral blij ben dat we alles succesvol hebben kunnen volbrengen. Naast dit drukke avondprogramma zijn we nog op een infomarkt geweest en heb ik gepresenteerd voor de hogeschool maar dat is bijna niet meer noemenswaardig na mijn presentatie op maandag. Een ding heb ik wel geleerd deze week: stressmanagement zal iets zijn wat ik na volgend jaar volledig beheers.
Nu denk ik dat voor de meeste internationale studenten afgelopen week wel een hit was. Het is ook maar goed dat ze niet achter de schermen mee hebben kunnen kijken en hebben gezien hoe ik soms wanhopig heen en weer aan het rennen was om dingen gedaan te krijgen. Bloed, zweet en tranen zijn er in meervoud aan te pas gekomen. Mijn bestuursgenoten en ik waren kapot aan het einde van de week maar ook ontzettend voldaan.
Naast al deze dingen, heb ik nog gewerkt en ben ik nog best productief met mijn scriptie bezig geweest. Best wel iets om trots op te zijn. Ik denk niet dat ik heb onderschat hoe druk deze week zou worden, maar ik voelde het effect van deze week toen ik zaterdag om 02:30 in bed ging liggen. Wat een vermoeidheid. Wat een trots. Wat een ….zzzzzzz…
