Uitzicht vanuit mijn kamer in bezinningscentrum Emmaus
De summerschool die ik deed afgelopen juli stond precies in het teken van stilstaan. “Leiderschap met passie en compassie” is de titel, en hoewel ik in eerste instantie kwam voor het leiderschap, bleef ik voor de passie en compassie. Die zag ik in de sprekers en in de deelnemers, en ontdekte ik in mijzelf.
De onderwerpen en mensen die langskwamen die paar dagen waren zeer gevarieerd. Het programma omvatte meditatie, kunst, christelijke en boeddhistische spiritualiteit, de verbinding van filosofie en economie (yay!), zorgethiek en ga zo maar door. Wat het allemaal verbond was dat alle mensen die langskwamen ons vertelden over hun persoonlijke weg. Hun passie, en ook waar het op hun weg soms mis was gegaan. Want de grote vraag in het programma was niet: hoe word je een succes? maar: wat doe je als het niet lukt? Wat mij vooral is bijgebleven is het maken van een verbinding met jouw persoonlijke kracht en ontdekken hoe je die naar buiten brengt. En om, als dingen niet gaan zoals je gewild had, compassie te hebben voor jezelf en de situatie.
Twee professoren uit Utrecht en Antwerpen kwamen langs om ons te vertellen over hun werk en wat hen drijft. Beiden waren al ruim dertig jaar in hun veld onderzoek aan het doen, maar spraken er nog steeds over met zo’n aanstekelijke passie. En die passie resoneerde ook in mij. Ik kon zo goed begrijpen hoe een onderwerp je kan pakken en je niet meer loslaat. Dat afgelopen jaar in Nijmegen had mijn sluimerende passie mij immers ook niet losgelaten; ik bleef lezen en notitieboekjes volschrijven met ideeën. Dus tijdens de meditatie in de natuur moest ik het aan mijzelf toegeven: ik wil wetenschapper worden.
Soms heb je de juiste situatie nodig om de dingen die je eigenlijk al weet naar boven te laten komen. Voor mij was dat de combinatie van inspirerende sprekers, een prachtige, rustgevende omgeving en een groep mensen waarin de sfeer in korte tijd al zo veilig, open en vertrouwd was. In ons onderwijs wordt zo veel geld gestoken in studiekeuze en loopbaanoriëntatie, maar naar mijn idee missen die programma’s vaak hun doel. Het bijzondere aan dit programma was het diepe persoonlijke ervan. Ik vond het zo waardevol even stil te kunnen staan en mij te laten inspireren door alle verhalen om mij heen. Het heeft mij nieuwe energie gegeven en nieuwe deuren zichtbaar gemaakt.
Anders leren kijken: je eigen ogen tekenen
