Aan iedereen van Ethiopië tot Canada en van Nederland tot Australië: een heel gelukkig 2013!
Samen met mijn huisgenootjes hield ik op Oudejaarsavond voor het eerst sinds deze samenstelling een huisfeest in ons nederige stulpje dat recentelijk ‘Den Soete Inval’ is gedoopt. De naam slaat op het feit dat het hier altijd een komen, gaan en blijven is van vriend(inn)en. En dergelijke. Dagelijks komt er iemand over de vloer om hier te eten, film te kijken, te studeren, thee te drinken, te vergaderen, tot een tijd geleden Boer zoekt vrouw te kijken omdat ze zelf geen tv hebben, te logeren omdat ze na een tijd antikraak weer kamerzoekend zijn, te douchen omdat er thuis geen warm water meer uit de kraan komt of te chillen omdat het hier altijd gezellig is. De desbetreffende personen weten dat dit over hen gaat en sommigen zijn zich er ook van bewust dat zij de status van gast zijn ontgroeid en tot het meubilair behoren.
Ik dwaal af.
Er werd dus een zogenaamde oliebollenparty gegeven op de laatste dag van het jaar. Met homemade oliebollen die buiten in de regen uit het frituurvet kwamen. Met een trolachtig uiterlijk, maar onwaarschijnlijk lekker. Deze oliebollen werden verorberd, er werd bier, wijn en champagne gedronken en een enkeling gaapte al om kwart over elf.
Toen het moment suprême naderde, begaven wij ons naar de brug waar twee grachten samenkomen en waar het uitzicht op het vuurwerk perfect zou zijn. Wij trotseerden regen, wind en kou en hebben met veel kabaal het jaar 2013 welkom geheten. Na een half uur genieten van de hemel die in lichterlaaie stond en een spontaan glas champagne in het huis van de buren, toog ik met een deel van de groep naar de sociëteit van NSL om de feeststemming daar voort te zetten. Met succes.
1 januari 2013 is ten tijde van dit schrijven alweer geschiedenis. Vanaf nu weer back to business. En dit jaar meester in de rechten worden.
