Ik ben voorwaardelijk ontslagen. Van mijn baan als student, that is! Hoewel ik 3 dagen na het inleveren nog geen geluiden heb gehoord van enige scriptiebegeleidster en ik nog een andere paper terug moet krijgen, ga ik er voor het gemak maar vanuit dat het is gelukt. Vrijheid! Or so I thought…
Zoals velen onder ons ben ik niet alleen maar met mijn studie bezig. Mijn stage is afgerond voor nu, gelukkig heb ik mijn taken zo goed verricht dat ik nog langer mag blijven! Daarnaast zijn ze zo vriendelijk geweest om mij toe te staan 2 maanden vakantie te nemen! 2 maanden! Dus ik GA niet zomaar op vakantie, ik ga in 2 maanden 5 landen langs (China, Japan, Maleisië, Singapore en India) met mensen afspreken (al dan niet landgenoten) en dingen zien. Dat betekent visa regelen (gelukkig hoefde ik er maar twee, dat zijn alweer twee ribben in mijn lijf minder), hotels/hostels zoeken & boeken en kijken wat ik er überhaupt ga doen.
Maar als het vervelendste wat ik nu moet doen, mijn reis plannen is, heb ik natuurlijk niet echt te klagen. Ik ben maar schijnwerkloos, heb een kamer in Amsterdam, mijn stage goed afgerond en het is wel een pak van mijn hart dat mijn scriptie klaar is. Als al het harde werk van de afgelopen dagen (en slaaptekort) toch leiden tot dat mooie ingebonden boekje, geeft dat wel voldoening. Het enige nadeel is, dat ik alsnog afschuwelijk veel achter de computer zit. Binnen welteverstaan want in de zon op een schermpje zitten turen terwijl ik mijn kansen op huidkanker voel stijgen is niet ideaal. Tel daarbij op dat mijn kamer opwarmt als een oven in de tropische temperaturen van de afgelopen dagen en ik zou weer een hele klaagzang kunnen starten. Daar wordt niemand natuurlijk blijer van, dus dat zal ik ook maar niet doen. Rest me enkel nog iedereen die (hopelijk) ook klaar is een fijne zomer te wensen! Vooral niet vergeten genoeg te eten!
