De zomer blijft de periode waar men, op een enkeling die zich liever onderdompelt in warme chocolademelk dan in een zwembad na, het meest naar uitkijkt. Niet alleen omdat er dan kans is op zon, maar vooral omdat er kans is op onbezorgd genieten van die zon. Dit geldt zelfs voor geneeskundestudenten (op een gegeven moment). Het leven in de zomer lijkt beter, maar lijken is anno 2018 nog steeds niet hetzelfde als zijn. Stellen dat het leven in de zomer daadwerkelijk beter is, zou dan ook een stelling opleveren waarmee uiteindelijk niemand akkoord zou gaan. Het leven in de zomer is ruk, en wel hierom:
Warm
De temperatuur. Dat moet als eerste besproken worden, aangezien dit een te voor de hand liggend onderwerp is, maar wel één waar menig Nederlander zijn gevoelens, emoties en anderszins ondervonden sentimenten graag over uitdraagt. Meestal is het hier te koud en nat, nu is het te warm en droog. De hittegolven spoelen rollend over elkaar aan op het strand en geven mensen een paradoxale rilling over de rug. De kwallen die daarbij mee komen, spoelen aan in pakketten alsof iemand die non-stop op Zalando aan het bestellen is. In de tijd dat je een zin als deze schrijft, ontwaart er zich één zweetdruppel in je oksel bij het woordje ‘In’ en bij ‘tijd’ heb je al genoeg vloeistof om je flesje Desperados opnieuw te vullen. En zes keer per dag een koude douche is dus ook niet goed voor het milieu.
Volle spaarkaart
De koffiespaarkaart van het UB-café. Die heeft natuurlijk net zijn laatste stempeltje ontvangen in het laatste uurtje voor je laatste tentamentje. Dan heb je zo je best gedaan om die sloten gemalen koffiebonen door je strot te gieten, tot trillende lichaamsdelen aan toe, puur voor de gratis beloning van nog zo’n zelfde gevulde beker, maar dan blijkt de timing toch verkeerd. Een optimist zou zeggen dat je het komende jaar dan fijn kan beginnen met die gratis koffie, maar dat dat fijn zou zijn, is natuurlijk onzin. De eerste koffie van het jaar is namelijk toch altijd veel te waterig, omdat die aangevuld wordt met de gelaten tranen om het terugkerende besef dat Blackboard nog steeds geen goed functionerende site is.
Niet-gestimuleerde hersenen
De onverzadigbare vraag naar kennis. Die blijft nog meer onverzadigd, nu er niet dagelijks een persoon in de collegezaal voor je neus staat die jouw hersenactiviteit probeert te stimuleren. Nu is er niemand die jou kan vertellen dat ‘laat staan’ de laatste tijd een fascinerende betekenisverandering aan het doormaken is, laat staan dat er iemand is die jou kan vertellen dat sommige talen maar twee woorden hebben om alle kleuren mee aan te duiden. Van je moeder krijg je gelukkig wel de ‘Zozitdat’ mee om te lezen in het vliegtuig en ook komt er je sporadisch een semi-interessant feitje ter ore (het verschil tussen weizen en witbier is dat weizen maar met vier ingrediënten gemaakt wordt en in witbier mag alles gegooid worden), maar toch is het niet hetzelfde.
En dat is nog lang niet alles. De zomer is ook niet leuk omdat je dacht dat je de enige was die naar Valencia ging, maar je er nu eigenlijk niet meer heen hoeft omdat je elk hoekje van de stad al via Instagram stories hebt gezien. De zomer is ook niet leuk omdat er hoogslapers, muggen en tenen bestaan. De zomer is ook niet leuk omdat je denkt dat je mooi bruin bent geworden maar je billen nog steeds oogverblindend zijn, en dan niet op de goede manier. Maar de zomer is vooral niet leuk, omdat het betekent dat er ook zoiets als winter bestaat. En daar wil je al helemaal niet aan denken.
Wat is jouw grootste ergernis aan de zomer?
