Daar sta je dan. In het academiegebouw, met je bachelordiploma in je hand. Na drie jaar studeren is het gelukt. Mijn bachelor Internationale Betrekkingen en Organisaties is binnen. Met het behalen van mijn bachelor heb ik mijn doel gehaald, tot stand gekomen in een laboratorium in de duinen. Iets meer dan 3 jaar terug was ik namelijk fulltime aan het werk als laborant kwaliteitscontrole. Hoe is het om vanuit een comfortabele fulltime functie weer de schoolbanken in te gaan?
Teleurstelling en heropvoeding
Nou, ik kan je vertellen dat dat niet het makkelijkste is wat er is. Na drie jaar werken, vergeet je dingen. Dingen zoals leren. Dat klinkt gek, maar tentamens maken en papers schrijven is ook een vaardigheid. Zo enthousiast als ik aan mijn studie begonnen was, zo hard ging ik op mijn bakkes bij de eerste tentamenweek. Een week lang hard geleerd, alle stof netjes in mijn koppie. Het cijfer; een 4. Bij de inzage werd het duidelijk: mijn antwoorden waren goed, maar niet volledig. Blijkbaar was het nodig om hele beschrijvingen en voorbeelden te geven, maar ja als je lang geen tentamens maakt komt dat niet in je op. Vraag en antwoord lekker simpel, maar niet genoeg. Dat was mijn eerste heropvoedingsles.
You Know Nothing
Dat was niet wat ik in gedachten had nadat ik de poort uit liep bij mijn werkgever. Tijdens het eten van een patatje met met een frikandel om de vrijheid te vieren, zag ik een studie voor mij met glorieuze studieresultaten, en eindeloos gefilosofeer over politiek in de klas. Mijn ideeën, opgedaan in de werkende jaren, zou ik uit kunnen werken tijdens de studie. Fout! Tijdens de studie kwam ik erachter dat mijn briljante ideeën al lang en breed waren bedacht. Of dat ze met de vloer gelijk gemaakt waren. Les twee: You know nothing. En als je toch iets denkt te weten, je weet het niet. Snap je? Nee? Ik ook niet.
Voedzame maaltijd na het verlaten van mijn baan
Les 3: Geld is fijn, maar een studentenleven is prachtig.
Elke avond om 23:00 naar bed, om vervolgens om 07:00 je wekker te moeten horen is vast prachtig voor sommigen, maar de routine was voor mij vermoeiend. Als student sta je er niet bij stil. Soms moet je vroeg opstaan voor een dag vol colleges om ’s avonds gezellig te staan doen bij een borrel. Andere keren kan je tot 2 uur ronken in je bed om dan je laptop te pakken en een paper te schrijven. Deze manier van werken is heerlijk. Tuurlijk, soms zit je te stressen op een deadline midden in de nacht. Of kom je brak aan in de collegebanken, maar je hebt het wel allemaal zelf in de hand. Niemand die je op het matje roept, behalve jij zelf.
Les 4: De kennis die je opdoet is het waard.
Tijdens de studie heb ik zeker momenten gehad: is mijn keuze een goede keuze geweest? Een vast contract en een goed inkomen, het zijn dingen waar veel mensen blij mee zijn. Toch was er in mij de drang om door te groeien. Groeien kan binnen een bedrijf natuurlijk ook, maar de horizon verbreden gaat wat lastiger. Zeker de stap van chemicus naar internationale betrekkingen ligt niet zo voor de hand. Maar toch kan ik nu na 3 jaar ploeteren zeggen dat ik tevreden ben. Tevreden met alle kennis die ik heb opgedaan. Het heeft mijn wereldbeeld totaal veranderd. Niet alleen dat, het heeft mij als persoon positief veranderd. Hoe ik al die kennis en veranderingen toe ga passen is nog een vraag, maar deze hoop ik tijdens mijn master te kunnen beantwoorden.
Aan iedereen die er over nadenkt om weer te gaan studeren kan ik wel zeggen, doe het. Uiteraard ken ik je situatie niet, dus moet je het uiteindelijk zelf beslissen. Ik kan alleen vertellen: kijk verder dan een mooi inkomen en kijk ook naar wat je wilt bereiken. Mocht een studie je daar bij helpen, doe het dan zeker!
