Als student word je vanzelf creatief met eten. Een beperkt budget, verveling, luiheid, drank en de afwezigheid van een streng toeziend oog zijn een uiterst voedzame bodem voor vreemde eetgewoontes. ’s Avonds nog een speklapje bakken voordat je gaat slapen, spaghetti in de waterkoker koken, dagelijks een blikje mais naar binnen werken, mayonaise op kant-en-klare pannenkoeken smeren, een hele mozzarella uit het vuistje eten, op ongekookte pasta knabbelen… ik heb het allemaal gezien.

Hetzelfde geldt voor de creativiteit als het om voedselverschaffing gaat. Je weet precies bij welke marktstandjes je kunt “proeven”, plant je route door de supermarkt zo dat je langs alle gratis hapjes komt, hebt een zesde zintuig ontwikkeld voor mensen die producten uitdelen op het station en weet precies met welke opmerking je je huisgenoot een stukje brownie kunt ontfutselen.

Met een beperkt referentiekader bestaande uit je ouderlijk huis, denk je misschien dat deze trekjes van voorbijgaande aard zijn, maar op mijn stageplek blijkt het niet veel anders te gaan. Tijdens de lunch stapelen mijn collega’s ongegeneerd met brood, kaas en ontbijtkoek, mengen ze hun eigen tostisaus van mayonaise en sambal op de rand van het bord en als toetje gaat er na afloop een berg vlokken naar binnen.

Ook heb ik pas op mijn stage geleerd hoe je dode biertjes weer kunt doen herleven door ze over en weer te schenken tussen twee bekertjes en hoe je de meeste bitterballen op een borrel bemachtigt. Ik was zelf ook verbaasd, maar zeg tegen degene die ze rondbrengt: ‘In deze hoek moet je zijn!’ en ze komen de rest van de avond trouw langs jouw tafeltje.

Wie benieuwd is geworden naar nog meer handige trucjes, raad ik aan om ‘food hacks’ op YouTube op te zoeken. Mijn persoonlijke favoriet is de ‘mug cake’.

Tot slot nog even een jaloersmakende collage. Want hoe goed je ook je best doet om je alledaagse voedselvoorraden tot ongekende hoogte te verheven, het haalt het toch net niet bij de catering van de congressen waar ik af en toe naartoe mag… om verslag te doen, uiteraard.