Drie maanden geleden schreef ik over de herkansing van mijn scriptie. Sorry voor de cliffhanger, maar het is allemaal goed gekomen hoor! Ik kreeg een voldoende en kon zelfs nog op de laatste dag van het collegejaar mijn afstuderen aanvragen. Ik was blij! Eind goed, al goed. Trots nam ik in september mijn diploma in ontvangst en schreef ik mijn naam op de muur van het zweetkamertje. En, zoals het heurt, heb ik een onvergetelijke afstudeerborrel gehad om mijn studententijd goed af te sluiten en mijn ‘burgerleven’ in te luiden.
Het is trouwens best wel bizar dat je zo aan het einde van de rit pas eens nadenkt over je studententijd. De afgelopen vijf jaar waren fantastisch en zijn dan ook voorbij gevlogen! Waarschijnlijk had ik het nog wel even kunnen volhouden, maar het voelt ook heel goed om iets af te ronden en een diploma op zak te hebben. Toch moet ik best wel wennen aan het idee dat ik geen student meer ben. Niet meer naar het KOG, niet meer in college met studiegenootjes en geen uren studeren en/of soggen in de bieb. Geen papers, presentaties en tentamens meer.. Ha, wie hou ik voor de gek. Die mis ik echt niet! Neem maar van mij aan dat het een heerlijk gevoel is als je je daar niet meer mee bezig hoeft te houden.
En nu? Tegenwoordig ga ik dus door het leven met MSc. achter mijn naam. Daar is dan meteen ook alles mee gezegd, want verder is er weinig veranderd. In het dagelijkse leven woon ik nog op mijn studentenkamertje, dus ik hoef nog niet helemaal afscheid te nemen van het studentenleven (stiekem toch nog wel even fijn!), en ben ik nog steeds stagiaire bij de Politie. Daarnaast maak ik deel uit van een tof project, namelijk het CRIMI. Bij het CRIMI proberen criminologiestudenten, en ik als pas afgestudeerde, oplossingen te bedenken voor een veiligheidsvraagstuk.
Kortom, ik heb een volle agenda en doe veel leuke en interessante dingen. Verder ben ik ervan overtuigd dat er ergens een baan voor me is, maar ik ga ervan uit dat ik nog even moet zeggen: ‘ja, ik ben op zoek naar een baan’ en ‘nee, ik heb nog geen baan gevonden’ ;). Tot die tijd vermaak ik me prima!
