Is het wel een strijd? Ik denk voor Hart zelf niet. Toen Michael Hart in 1971(!) een project startte waardoor hij nu nog steeds bekend staat als de uitvinder van de e-book, noemde hij zijn initiatief namelijk Project Gutenberg. Maar voor de vele voor- en tegenstanders van de e-book is het wel een strijd: de strijd tussen het papieren boek en de e-book.
Een kleine vier maanden geleden ben ik in het bezit gekomen van een e-reader van Sony. In eerste instantie stond ik sceptisch tegenover het product. Ik ben een echte boekenliefhebster. Ik ben er zo een die houdt van de papiergeur van een net aangeschaft boek. Ik vind het een genot om te kijken naar mijn overvolle boekenkast met literaire juweeltjes. Ik ben trots op mijn verzameling.
Maar afgelopen zomer betaalde ik een prijs voor deze verzameldrift van mij. Ik ging anderhalve maand naar Azië. Ik had een backpack mee van 55L die ongeveer tot de helft gevuld zat toen ik vertrok. Als ik op vakantie ben, lees ik altijd nog meer boeken dan thuis omdat ik dan ‘de tijd heb’. En vooral op deze vakantie. In Damauli, een klein dorpje in Nepal, heb ik zes boeken verslonden in drie weken tijd. Elk moment dat ik had tussen mijn werk bij Damauli FM als journalist en het planten van koffiebonen, gebruikte ik om pagina’s te verslinden. Damauli is een heel klein dorpje, er is een kleine markt op twintig minuten loopafstand en de dichtstbijzijnde ‘stad’ was 56,2 km verderop.
Toen ik mijn reis door Nepal en vervolgens Sri Lanka voortzette, moest ik de last dragen (letterlijk) van mijn reis-leesdrift. Ik ben er namelijk ook nog zo één die van dikke pillen houdt. Binnen no time sleepte ik kilo’s boeken met me mee in mijn backpack en kreeg ik last van mijn rug. Overigens is dit niet geheel aan de boeken te wijten, ik had ook een slechte backpack mee die ik vier jaar geleden in China heb aangeschaft voor 35 euro. Hoe dan ook, ik kocht wekelijks nieuwe of tweede-hands boeken in de kleine winkeltjes in Pokhara of Kathmandu. Van tijd tot tijd ruilde ik eens een boek dat ik uit had, om voor een nieuw boek. Als boekenverzamelaarster kan ik zeggen: met pijn in mijn hart. Afgezien daarvan had ik al snel geen ruimte meer over voor souveniers en de vele cadeautjes die ik kreeg van de lieve mensen die ik had ontmoet. Tijdens een backpackreis ontmoet je natuurlijk talloze mensen, inclusief andere backpackers. Eén van die andere backpackers was Sjoerd. En Sjoerd had een backpack van slechts 45L en een Kindle. Hierop had hij duizenden boeken gezet als voorbereiding voor zijn reis door Nepal. Ik wist natuurlijk al wel wat een e-book was, maar voor het eerst drong bewust tot mij door wat het nut was van zo’n apparaat.
En dus schafte ik er één aan zodra ik terug was in Nederland. En eerlijk waar: ik ben er reuze blij mee. Natuurlijk, ik hou steeds van de geur van vers gedrukt papier en ik schaf nog regelmatig ‘echte’ boeken aan. Ook omdat ik gewoon vind dat het een eerbetoon is aan de auteur. Maar voor een treinrit van Rotterdam naar Amsterdam, wanneer ik ook al een laptop en een DSLR camera in mijn tas heb zitten, is zo’n licht apparaat toch echt wel een uitkomst. En het scherm (e-paper heet dat) leest heel fijn, net als een echt boek. Toch blijft het papieren boek zijn charme altijd behouden. Vooral nu, in de winter, naast de kerstboom, met een lekker kopje warme chocomel.
