Als masterstudent word je doodgegooid met carrière-advies, of je er nou om vraagt of niet. Hoe je het ook wendt of keert, aan het eind van je master is het onvermijdelijk dat je een baan gaat zoeken. Het sleutelwoord hierbij? Netwerken.
Netwerken is een magisch trucje, waarbij als je het goed uitvoert, de banen in je schoot komen vallen. Zo klinkt het tenminste als je iemand hoort, die door dit trucje op de imposante, hoge positie is gekomen waar hij of zij zich momenteel bevindt. Boeken zijn volgeschreven over netwerken. Mensen zijn er zeker niet onverdeeld positief over. Maar zelfs volgens de ergste zwartkijkers is netwerken een noodzakelijk kwaad: een baan krijg je tegenwoordig niet meer zomaar via vacatures. Netwerken moet, anders eindig je bij de McDonald’s.
Maar wat is netwerken nou precies? Uit alle hoeken krijg ik hier weer andere visies op, die uiteindelijk allemaal neerkomen op hetzelfde idee: netwerken is mensen kennen. De juiste mensen kennen, en die kennissen op het juiste moment gebruiken (dan wel misbruiken).
LinkedIn is een goed voorbeeld van dit gebruiken/misbruiken. Vrijwel al mijn Nederlandse studiegenoten hebben een profiel – gek genoeg heb ik nog maar één studiegenoot van mijn jaartje in Engeland erop teruggevonden. Op dit profiel knal je je hele cv, maar wat nog veel belangrijker is: je voegt mensen toe aan je lijstje van mensen die je kent. Tot nu toe is dit dan ook de functie waarvoor ik LinkedIn het meeste heb gebruikt, en heb ik er verder nog niet gek veel aan gehad.
Nee, wat ik in mijn master tot nu toe geleerd heb is dat “face-to-face netwerken” een stuk beter werkt. En laat dit nou een hip synoniem zijn voor “met mensen kletsen.” Ja, ik meen het. Ik heb geen idee waar al die boeken over netwerken mee vol staan. Uiteindelijk komt netwerken erop neer dat je in de kroeg met een studiegenoot erachter komt dat deze studiegenoot nog wel iemand kent die werkt bij een bedrijf waar je vriend iemand van wil interviewen. Op dit soort onderwerpen kom je niet als je via LinkedIn mailtjes stuurt, maar met een drankje in de hand ben je er zo.
De sleutel tot succes is borrelen. Na je college, dat wel.
