Artist’s block? Krijg je geen penseelstreek meer op je doek of geen woord meer op papier? Zet je creativiteit eens op een andere manier in: get your creative juice flowing!
Met de bloggers van Het Leids Kwartiertje en The Leidener hadden we vrijdag 7 februari (op de Dies Natalis van de Universiteit!) een workshop fotografie van Gordon Meuleman, street photographer. Ik keek er erg naar uit, niet alleen om mijn medebloggers te ontmoeten, maar ook om weer eens met fotografie bezig te zijn. Ik heb best veel creatieve hobby’s en ik heb gemerkt dat het moeilijk is om ze allemaal evenveel aandacht te geven, dus ik probeer steeds te focussen op een of twee tegelijk.
De straat-op fotografie
Bepakt met mijn camera (na eerst al een ochtendje in de Hortus te hebben doorgebracht) en voorzien van koffie en donuts, luisterde ik naar de dingen die Gordon te vertellen had. Weinig technisch, vooral over hoe je erop uit moet gaan om dat (im)perfecte plaatje te schieten en je creativiteit daarin de vrije loop te laten. Hij doet vooral aan straatfotografie, een vorm van fotografie die ik eigenlijk nog nooit had overwogen. Ik houd het vaak veilig bij plantjes, landschappen en dingen; die staan (doorgaans) stil, je kan lang prutsen met je instellingen en ze stellen geen vragen. Gordon wakkerde de fotograaf in mij weer aan, en ik was als een kind zo blij toen we de straat op mochten om foto’s te maken.
Dat was moeilijker en vooral enger dan ik had verwacht! Mensen kijken je raar aan als je met je camera rondloopt. Ik was te schijterig om dichtbij te komen. Meer dan eens maakte ik zogenaamd een foto van een plant, een boom of de lucht, omdat ik toch niet durfde om iemand op de foto te zetten. In het begin denk je ook: welke mensen zijn interessant genoeg om op de foto te zetten? Niemand lijkt eruit te springen. Maar dan ga je beter kijken. En begrijp je het ineens. Alsof je mensen hun verhaal aan de buitenkant af kan lezen. Wat niet zo is, maar je wordt steeds beter in onderscheid maken.
Honger naar creativiteit
Uiteindelijk heb ik echt wel een aantal aardige plaatjes geschoten van willekeurige (of nou ja, niet helemaal) mensen op straat. En het smaakte naar meer! Ik hoop dat het me lukt om vaker mijn camera te pakken. Maar niet alleen mijn fotografiehonger is terug aangewakkerd. Het weekend na de workshop heb ik weer een aardig stuk geschreven aan mijn boek en heb ik zelfs mijn gitaar gepakt, die vooral ter decoratie in mijn kamer staat.
Moraal van het verhaal: soms moet je even uit je comfortabele schulpje kruipen en iets doen wat je eigenlijk nóóit zou doen om weer te weten waarom creatief bezig zijn zo ontzettend fijn is!
Creatievelingen, ik richt me in deze blog vooral op jullie, maar ook op creativiteit in de breedste zin des woords. Soms moet je creatief zijn met koken, met je planning of voor je scriptie. Daar geldt (hoewel misschien in mindere mate) hetzelfde voor! Kom je er niet uit? Leg je zelf (hypothetische) restricties op en prikkel je brein en creativiteit om toch tot een oplossing te komen.
Laat je me weten hoe het ging?
