Men zegt dat de economische crisis voorbij is en dat de arbeidsmarkt weer aantrekt. Ik geloof wel dat dit waar is, maar de signalen van net afgestudeerde rechtenstudenten zijn vaak nog zorgelijk. Zo reageren er nog steeds honderden mensen op één vacature voor de functie advocaat-stagiair. Het gevolg is dat veel net afgestudeerde studenten die advocaat willen worden moeilijk aan een baan kunnen komen. De kunst is dan ook om jezelf te onderscheiden tijdens je rechtenstudie. Na afloop is de selectie namelijk gebaseerd op “the survival of the fittest”, een oorlog van allen tegen allen ter verkrijging van die felbegeerde baan.
In de laatste editie van het tijdschrift Ars Aequi beschreef een Nederlandse hoogleraar bovengenoemd probleem, jaarlijks studeren er tienduizenden juristen af. Daarnaast zijn er ook nog eens duizenden HBO-juristen die ook een plek op de arbeidsmarkt zoeken. Door de crisis is het aantal banen afgenomen, zo worden er jaarlijks veel minder advocaat-stagiaires aangenomen, mede doordat de opleiding voor kantoren veel duurder is geworden.
Tijdens mijn studie heb ik een hoop nevenactiviteiten verricht, heb ik een hoop geschreven en volg ik tot twee universitaire masters. De vraag is of dit voldoende is om de felbegeerde baan te krijgen als advocaat-stagiair bij een (middel)groot advocatenkantoor. Deze vraag houdt veel studenten bezig en de druk om te presteren is om die reden groot. Hoogstwaarschijnlijk is dat één van de redenen dat de huidige generatie wel eens wordt aangeduid als generatie “Einstein”. Een generatie die zich zeer bewust is van zijn of haar concurrentie en er alles aan doet om die concurrentie uit te schakelen door hard te werken. Het nadeel van deze generatie “Einstein” is dat sommige studenten een burn-out krijgen omdat de druk te groot is. Zo is er een enorme toename van psychische problemen onder de jeugd.
Het leven gaat niet alleen over studeren, werken en geld verdienen. Zo is mijns inziens het einddoel voor iedereen om gelukkig te worden. Welzijn is niet per definitie welvaart. Om die reden raad ik al mijn concurrenten in de masterfase aan om los van al het harde werk ook eens aan jezelf te denken en een weekje rust te nemen. Zo ga ik zelf volgende week een weekje skiën, alwaar ik daarna weer in alle rust kan verder werken aan mijn einddoel, een baan als advocaat-stagiair!
“Het grootste genoegen, zonder enig bijmengsel van walging is, in gezonde toestand, rust na de arbeid”. –Immanuel Kant