Precies een jaar geleden stapte ik in het vliegtuig naar London, op weg naar een avontuur. Een avontuur dat bestond  uit wonen in een vreemd land, denken in een vreemde taal, onderzoek doen in een vreemde omgeving. Gelukkig is er veel in de tussentijd gebeurd – waarvan ik jullie op de hoogte heb gehouden – waardoor alles nu niet vreemd meer is, maar vertrouwd. Inmiddels ben ik al een paar maanden terug, maar in tegenstelling tot de verwachtingen ben ik nog steeds bezig met mijn stage in London.

Allereerst in praktische zin: mijn verslag pendelt tussen een aantal beoordelaars en elke keer komt er constructieve kritiek. Schitterend natuurlijk, want zo wordt het stuk steeds beter en leer ik beter wetenschappelijk schrijven. Bovendien is het bijzonder interessant om vragen en commentaar terug te leiden op de achtergrond van de beoordelaar. Een belangrijke drijfveer om deze stage te gaan doen is het verschil tussen onderzoek in de industrie en onderzoek op een universiteit te ontdekken, en dat krijgt nu een mooi staartje.

Daarnaast heb ik morgen mijn eindpresentatie, mijn colloquium. Als masterstudent word je verwacht een vast aantal colloquia te bezoeken – en slimme vragen te stellen!- voordat je kunt afstuderen. Ik ben benieuwd of ik net zoveel vragen krijg als dat ik zelf over de afgelopen jaren heb gesteld: in dat geval mag ik mijn borst wel nat maken. Begrijp me niet verkeerd, ik presenteer met veel plezier. Uit ervaring blijkt ook dat je de materie veel beter bevat na een aantal keer gesoebat te hebben met een presentatievorm of -inhoud. Ik hoop alleen dat ik duidelijk over het voetlicht krijg wat ik het afgelopen jaar heb ervaren. Ik geloofde zelf ook niet dat het zoveel anders zou zijn…

Tot slot, London heeft een plekje in mijn hart veroverd, maar erger nog: in mijn hoofd. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet terugdenk aan de fantastische dingen die ik daar heb meegemaakt. Gelukkig heb ik nog goed contact met veel nieuwe vrienden. Toch mis ik de stad met zijn extreem verschillende mensen en avonturen, mis ik het links lopen (of lopen ze nou rechts op de trap?), mis ik de theaters en de kunst, mis ik London.

Benieuwd hoe het verder zal verlopen? Kom dinsdag om 13h00 luisteren (negende verdieping van het Gorlaeus), dan drinken we daarna een pint.Gorlaeus Leiden FWN Science