Inmiddels is Tabitha afgestudeerd, maar lees haar blogs hier terug!
Aangezien criminaliteit (hoewel niet hip) altijd happening is, is het strafrecht ook 24 uur per dag, 7 dagen in de week actueel. Gelukkig is de masterspecialisatie Strafrecht vele malen diepzinniger dan de mediahypes over spraakmakende zaken en sommige verdachten die de status van Bekende Nederlander te danken hebben aan hun strafproces. En inherent daaraan, met afstand niet zo glamoureus.
Op de middelbare school boeide de strafrechtspraak mij al enorm. En hoewel ik tijdens de bachelor Rechtsgeleerdheid ook vele andere soorten recht voorgeschoteld heb gekregen, doofde het spreekwoordelijke vuur voor dit rechtsgebied nooit. Na een kortstondige bevlieging voor de Togamaster in Rotterdam, keerde ik terug naar Leiden om mij volledig onder te dompelen in de geschiedenis, de filosofie, de dilemma’s en de praktijk van het strafrecht.
Strafrecht spreekt tot de verbeelding omdat het zo menselijk is; het gaat over daders en slachtoffers en doet een beroep op het (on)rechtvaardigheidsgevoel. En waar het voetbal 16 miljoen bondscoaches kent (met name wanneer Oranje slecht presteert), lijkt het alsof er soms ook 16 miljoen rechters zijn in Nederland. Wordt er te hard of te soft gestraft, wat is de zin en onzin van tbs, waarom kent dit land niet net als in Amerikaanse televisieseries een juryrechtspraak en de doodstraf?
Strafrecht is te veelzijdig om iedereen wekelijks dood te gooien met inhoudelijke, diepgaande epistels van 5000 woorden. En het is niet de bedoeling dat een ‘leek’ zich met pijn en moeite door de juridische abracadabra heen worstelt. Vandaar dat ik ook zal bloggen over het Leidsche studentenleven, studiegerelateerde onderwerpen en “misdadige” gedachtenspinsels.
Behalve colleges volgen en scriptie schrijven, werk ik ook voor Prison Project, een langlopend wetenschappelijk onderzoek naar het effect van gevangenisstraf. Daarvoor interview ik wekelijks (ex-)gedetineerden. Helaas voor dit blog heb ik vooraf een geheimhoudingsverklaring getekend.
Dat mag de pret niet drukken, met dank aan de vrijheid van meningsuiting blijft er genoeg over om de pen aan te wijden.
